Afgelopen week zat ik rustig in de trein te lezen. Tegenover mij zat een oudere dame van een jaar of zeventig. Zij zat te spelen met haar buitengewoon nieuwe smartphone. Na enkele minuten vroeg ze of ik haar even kon helpen: ze had per ongelijk een foto van mij gemaakt en wist niet hoe ze die moest wissen. Drie tikken later was dat verholpen.
Door: Jelle Serné
Later dacht ik hier aan terug. Deze oude dame had per ongelijk een foto gemaakt uit onkunde en onhandigheid. Maar hoe zit dat anders? Wat als er iemand een foto van je maakt, zonder dat je het weet? #geheimetreinfoto. Wie weet ga je plotseling viral.
Maar is dat het ergste? Wat als er stiekem foto’s gemaakt worden als je ergens op een feestje rustig een jointje zit te roken? Als dat op Facebook, Twitter of Instagram verschijnt ben je volledig overgeleverd aan de genade van de fotograaf. “Wat maakt dat nou uit”, zou je denken.
Nou, een baan, bijvoorbeeld. Facebook is na je cv jouw visitekaartje. Het wordt uitgebreid bezocht en bekeken door potentiële werkgevers voor een sollicitatie. Drugsgebruik of veel alcohol zijn redenen om mensen niet aan te nemen.
Hoe denk jij je te beschermen tegen je eigen fouten? Dat zou geen probleem moeten zijn, maar hoe kun je je beschermen tegen mensen die op openbare plekken in het geniep foto’s van je maken? Hoe kun je je beschermen tegen mensen die je op die manier proberen te raken? Ik zou het niet weten.
Gelukkig zijn er heel veel mensen die dit niet doen, zoals zeventigjarige oude dametjes. Helaas. Achteraf was die foto best wel leuk. Wat jammer dat-ie weg is.
